در شهرها هنگام سحر چه خبر است؟
در استان قم یکی از رسمهای معمول سحرخوانی بود. عدهای در سحرگاه مناجات ویژه آن ساعت را میخواندند و یا طبل میزدند و عدهای دیگر با فانوس در کوچهها راه میرفتند و همسایهها را بیدار میکردند. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی این رسم در استان قم تقریباً از بین رفته و تنظیم کردن ساعت روی موبایل جای آن را گرفته است.
برخلاف استان قم در بعضی از شهرهای استان مرکزی مانند خمین هنوز رسم بیدار شدن با طبل رایج است و نوجوانها بر بامها میروند و با نواختن طبل همسایهها را بیدار میکنند.
شروع سحرخوانی در سیستان به دوران ورود اسلام به ایران برمیگردد. تا سالها مردم با صدایی خوش دعای سحری میخواندند و بر دُهُل میکوبیدند تا کسی هنگام سحر خواب نماند. برخی دیگر نیز با کوبیدن درِ خانهها و چاووشی خواندن همسایهها را بیدار میکردند تا از خوردن سحری و خواندن نماز اول وقت جا نمانند.
نوای شوخوانی یکی از رسمهای استان خراسان جنوبی بود که هنوز هم در بعضی از روستاهای این استان برگزار میشود، در روستاهای این استان هنگام سحر سه مرتبه بر طبل میکوبند. دفعه اول برای بیدار شدن و آماده کردن سحری، دفعه دوم برای خوردن آن و دفعه سوم برای خواندن نماز صبح است.
همراه با هر بار طبل زدن یکی از مردها که صدای خوبی دارد دعا و مناجات سحرگاهی میخواند و مردم را به بیدار شدن و سحری خوردن دعوت میکند.